การเชื่อฟัง () เป็น "รูปแบบของอิทธิพลทางสังคมซึ่งบุคคลยินยอมตามการสอนหรือคำสั่งจากผู้มีอำนาจอย่างชัดเจน"12 การเชื่อฟังต่างจากการยอมตาม (compliance) ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่ได้รับอิทธิพลจากผู้เท่าเทียมกัน (peer) และจากความลงรอยกัน ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่ตั้งใจให้เหมือนกับพฤติกรรมของส่วนใหญ่
มนุษย์ได้แสดงให้เห็นว่า เชื่อฟังอย่างน่าประหลาดใจในการกระทำต่อหน้าผู้มีอำนาจหน้าที่ตามกฎหมายที่รับรู้ได้ ดังที่แสดงโดยการทดลองของมิลแกรมในคริสต์ทศวรรษ 1960 การทดลองนี้แสดงให้เห็นว่า การเชื่อฟังต่อผู้มีอำนาจเป็นบรรทัดฐาน มิใช่ข้อยกเว้น สแตนลีย์ มิลแกรม ผู้ทำการทดลอง กล่าวว่า "การเชื่อฟังนั้นเป็นส่วนประกอบพื้นฐานในโครงสร้างของชีวิตสังคมพอ ๆ กับที่คนหนึ่งสามารถบอกได้ ระบบอำนาจหน้าที่บางระบบเป็นสิ่งต้องการของการดำรงชีวิตในสังคม และมีเพียงคนที่อาศัยอยู่เดี่ยว ๆ เท่านั้นที่ไม่ถูกบังคับให้สนองต่อคำสั่งของผู้อื่น ผ่านการท้าทายหรือความอ่อนน้อม"3
แหล่งที่มาดั้งเดิม: ${vars.title} แบ่งปันกับ ใบอนุญาต Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0
Abate, Frank R. (Ed.). (1997). ↩
Milgram, Stanley. (1963). "Behavioral Study of Obedience" . Journal of Abnormal and Social Psychology 67, 371–8. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page