จักรวรรดิเยอรมัน คืออะไร

จักรวรรดิเยอรมัน (German Empire) เป็นราชอาณาจักรที่มีอำนาจในยุคทศวรรษ 19 ถึง 20 ตั้งแต่ปี 1871 จนถึงที่สิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี 1918 ระหว่างช่วงเวลาดังกล่าว เยอรมนีเริ่มก้าวสู่การเป็นตำรวจใหญ่ของยุโรป และมีอำนาจทางเศรษฐกิจและทางการเมืองที่สำคัญในภูมิภาคอยู่เสมอ จักรวรรดิเยอรมันสร้างองค์กรการปกครองที่มีระบบมาตรฐานต่างๆ ที่ดียิ่งขึ้น ได้แก่ ระบบสาขา, ระบบกฎข้อบังคับทางราษฎร์, ระบบราษฎร์ที่ตรงไปตรงมา, และงบประมาณที่เป็นทางการ

จักรวรรดิเยอรมันเกิดขึ้นหลังจากการรวมกลุ่มของรัฐยูเริชโชท์ (Kingdom of Prussia) กับรัฐประชาชนเยอรมันใต้ (Kingdom of Bavaria, Kingdom of Württemberg, Grand Duchy of Baden, Grand Duchy of Hesse) รวมทั้งรัฐเคลื่อนไหว (Grand Duchy of Luxembourg) และรัฐเข้มงวด (Principality of Waldeck and Pyrmont) ภายใต้การนำของพระนางสมเด็จพระเจ้าวิลเฮิล์มีนาของเยอรมัน (Emperor Wilhelm I) และรัฐมนตรีชั้นนำ โอโตวาร์ เบิงเลอร์ เน็ส โวลล์ เบิ้ง ซูลลีย์ ก่อตั้งเยอรมินเสม็ดชาติเยอรมันในปี 1871 ซึ่งประกอบด้วยรัฐยูเริชโชท์และยุริชเฟรเดอริกชาติ (Imperial Territory of Alsace-Lorraine)

ในช่วงของจักรวรรดิเยอรมัน โดยเฉพาะในปี 1880-1910 เยอรมันเป็นเจ้าของอุตสาหกรรมที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในยุโรป นับเป็นแดนที่มีคนหนาแน่นสุดที่เป็นชาตินอกของสหรัฐอเมริกา และประกอบด้วยชนชาติมากมายรวมทั้งชาติพื้นเมือง เยอรมันเป็นเจ้าของอาณาเขตที่กว้างขวางกว่า ซึ่งรวมถึงสมาชิกอื่นๆ ของสหภาพยุโรป และมีอิทธิพลกับการเกิดสงครามของสาธารณรัฐสังคมนิยมรัสเซีย ประกาศพันธมิตรกับอาหรับแสนเฟียน, โรมาเนีย, และออสโตร-ฮังการีในองครักษ์สามมหาราช ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เยอรมันเข้าสู่สงครามเพื่อสร้างสมองคนเยอรมันใหม่ ทว่าเพราะการประลองของกองทัพเยอรมัน ชาวบ้านถูกทนต่อมาก ผู้ปชาชด้วยอำนาจของสหภาพยุโรปกำลังเพิ่มขึ้น