ตัวต้านทาน คืออะไร

ตัวต้านทาน (Resistor) เป็นองค์ประกอบอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการควบคุมปริมาณกระแสไฟฟ้าที่ไหลผ่านในวงจรไฟฟ้าตามค่าความต้านทานหรือค่าความต้านทานในหน่วยโอห์ม (Ohm) ซึ่งเป็นหน่วยในการวัดค่าความต้านทานในวงจรไฟฟ้า

ตัวต้านทานถูกออกแบบมาในรูปแบบของสายโลหะที่มีค่าความต้านทานตายตัวและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงค่าความต้านทานได้ อย่างไรก็ตาม ตัวต้านทานสามารถถูกใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงค่าความต้านทานได้โดยการเชื่อมต่อหลายตัวต้านทานเข้าด้วยกัน โดยสามารถใช้กฏของตัวต่อเรียงและตัวต่อขนานในการคำนวณค่าความต้านทานทั้งหมดของวงจร

การเลือกใช้ตัวต้านทานเกี่ยวข้องกับสัญญาณไฟฟ้าที่จะถูกนำไปใช้ในวงจร และคือจำนวนกระแสไฟฟ้าที่จะไหลผ่านจากตัวต้านทาน ค่าความต้านทานที่ต้องการ และความกลัวที่จะถูกใช้ในตัวต้านทาน (Power rating)

อีกทั้งยังมีตัวต้านทานที่มีคุณสมบัติพิเศษ เช่น ตัวต้านทานแปรผันที่มีค่าความต้านทานเปลี่ยนตามอุณหภูมิ ตัวต้านทานแสงที่มีค่าความต้านทานเปลี่ยนตามความเข้มของแสงที่ถูกตั้งในตัวต้านทาน เป็นต้น

ตัวต้านทานมีการใช้งานที่หลากหลายในวงจรไฟฟ้า เช่น เพื่อลดความต่างการแรงดันไฟฟ้า、เพื่อป้องกันจากกระแสไฟฟ้าต่ำสุดในวงจร หรือใช้เป็นอุปกรณ์ปรับแต่งสัญญาณไฟฟ้าในวงจรทางเลือก ซึ่งถูกนำไปใช้ในอุตสาหกรรมไฟฟ้าสื่อสาร อุตสาหกรรมเครื่องใช้ไฟฟ้า การแสดงผลหน้าจอดิจิตอล และอื่นๆ