นวนิยายไทย คืออะไร

นวนิยายไทยเป็นประเภทของงานเขียนที่เน้นไปที่เรื่องราวและความคิดเพื่อความบันเทิงและสร้างความสนใจให้แก่ผู้อ่าน มักมีกระแสความนิยมในประชากรไทยและมีผลงานจำนวนมากที่ได้รับความนิยมและความสำเร็จในท้องตลาดในประเทศไทย นวนิยายไทยมีหลากหลายแนวเรื่องราว เช่น นวนิยายแฟนตาซี, นวนิยายรักสั้นๆ, นวนิยายสืบสวนและลึกลับ, นวนิยายประวัติศาสตร์, นวนิยายแนวตลก, และนวนิยายแอ็กชั่น เป็นต้น

นวนิยายไทยมีผลงานสำคัญที่ได้รับความนิยมมากมาย เช่น นวนิยาย "เงาบ้านเมื่อวาน" ของ วรรณวรรณ ลูกสมบูรณ์ ซึ่งเป็นนวนิยายรักสั้นๆที่ได้รับความนิยมสูงในช่วงปี พ.ศ. 2529 น้ำเน่า "เสียงเวียนวิทยา" ของ ประภาพร เพชรสัตย์กุล ซึ่งเป็นนวนิยายแนวแฟนตาซีวิทยาศาสตร์ที่ได้รับความนิยมในช่วงปี พ.ศ. 2537-2538 และ "ดงแดนสุดหัวใจ" ของ ครองเกียรติ สวาทยา ที่เป็นนวนิยายสืบสวนและลึกลับที่ได้รับการยกย่องและความนิยมสูงในช่วงปี พ.ศ. 2545

นวนิยายไทยไม่เพียงแต่เป็นเรื่องราวที่สร้างความบันเทิงให้กับผู้อ่าน แต่ยังเป็นสื่อที่ใช้สื่อสารประเด็นสังคมและข้อคิดเพื่อสร้างความตระหนักในสังคมได้อีกด้วย มีนวนิยายที่เน้นลักษณะนิทานที่ใช้สอนจรรยาบรรดาเด็กๆ และผู้ใหญ่ อย่างเช่น "ลิขิตรักสองแพร่ง" หรือ "ชักนำ" ที่เน้นถึงคุณค่าและกลุ่มเป้าหมายที่ต้องหายไปจากกลู่แบบไว้วางใจในกลุ่มของคนลากในสังคม นวนิยายในไทยยังเป็นสื่อที่ให้ข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์และการแสดงความคิดเห็นทางสังคม อีกด้วย

นวนิยายไทยมีผู้เขียนที่มีความสำคัญและร่วมงานเขียนมากมาย เช่น นายอานันทมะณูธีร์, นายชีวิน, นายลิเฉากางกูร โอสถานุเคราะห์, นางสาวฐิติชา พิพิธ และมาลีศรี มช. ราชประชานุเคราะห์ ซึ่งเป็นต้น