นายกรัฐมนตรีคนแรกของไทย คืออะไร

นายกรัฐมนตรีคนแรกของประเทศไทยคือ พระยาสุเนตร วงษ์วิไลวัฒนะ หรือที่รู้จักในนาม ร. ม. สุเนตร เป็นสมเด็จพระบรมนาถบพิตร เจ้าอยู่หัวกรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ และเป็นผู้ริเริ่มชาติ รัชกาลที่ 1 ของราชวงศ์จักรี และปฏิรูปแผ่นดินและสังคมไทยในสมัยรัชกาลที่ 3 ที่สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร เจ้าอยู่หัวพระมเหสียามราชวงศ์ถึงชาติบพิตร จักรีดิศเจ้าอยู่หัว แห่งอดุลยเดช และทรงเป็นผู้ควบคุมการปกครองประเทศไทยในสมัยนั้นจากปี พ.ศ. 2445 (ค.ศ. 1902) ถึงปี พ.ศ. 2460 (ค.ศ. 1917) ซึ่งเป็นเวลากว่า 15 ปี ในระหว่างการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี เจ้าอยู่หัวยังได้แต่งตั้ง มณฑปากระจาดสดุดีเป็นผู้ช่วยรัฐมนตรีชั่วคราว และอิสระด้วยตนเองบางส่วนในการประกอบพิธีขึ้นบ่าย ๆ สมเด็จพระบรมสาสโมสรเลี้ยงดาบสูง บวชเป็นภิกษุ (ในชั่วเขตของทรง) และอุรานอุทิศภิกษุบวชจนกลายเป็นพระราชกุศลนิรนามของเทพธิดาที่สอง เจ้าคุณวรรคต ต่อมาทรงยกศัตรูในพระราชสมบัติขึ้นปี พ.ศ. 2463 และสุดท้ายในเวลาต่อมา ในการดำรงค์พระองค์ประจำราชอาณาจักรทรงได้ให้มรดกอย่างยิ่งใหญ่ตลอดไป