ประวัติจังหวัดอุบลราชธานี คืออะไร

จังหวัดอุบลราชธานีเป็นหนึ่งในจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย มีพื้นที่ประมาณ 15,774 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 1.8 ล้านคน (ตามสถิติปี 2564) จังหวัดนี้มีเมืองหลักที่ชื่อเดียวกับชื่อจังหวัด คือ เมืองอุบลราชธานี

ประวัติของจังหวัดอุบลราชธานีเริ่มต้นจากการปกครองในสมัยอยุธยา สมัยนั้นจังหวัดอุบลราชธานีเคยเป็นส่วนหนึ่งของเมืององค์กรเสาร์ลาศ (รามคำแหง) การปกครองในสมัยรัชกาลที่ 3 โอชา (พ.ศ. 224-236) และสมัยพระบรมสารางศาสตร์ ได้นำเมืององค์กรอุบลราชธานีมารวมกับเมืององค์กรกาฬสินธุ์เข้าด้วยกัน ในสมัยรัชกาลที่ 5 พระบรมธาตุราชสีมา (พ.ศ. 678-688) ทรงเรียกเมืององค์กรอุบลราชธานีให้สืบสานด้วย ในสมัยรัชกาลที่ 6 พระบรมราชวงศ์เธอให้ตั้งเมืองวังช้าง (พ.ศ. 758-796) เป็นหลักกับจังหวัดนี้

ในปี พ.ศ. 2399 พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินเครื่องเสด็จเมืองอุบลราชธานี เพื่อศึกษาตลาดแขวงต่าง ๆ และกันเพื่อให้แข่งขันเกี่ยวกับความสามารถในการปกครอง ในปี พ.ศ. 2468 อุบลราชธานีถูกเปลี่ยนเป็นจังหวัด และต่อมาจังหวัดนี้พยายามทำงานเพื่อให้เป็นจังหวัดที่สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น โดยการพัฒนาการเกษตร การท่องเที่ยวและส่งเสริมอุตสาหกรรมเล็ก ๆ ระดับหมู่บ้าน จนกระทั่งในปัจจุบันมีอุตสาหกรรมและศูนย์การค้าที่เติมเต็มในจังหวัดอุบลราชธานี

จังหวัดอุบลราชธานีมีเกลือขาวเป็นแหล่งผลิตคือ เกลือขาวอุบล ซึ่งมีคุณภาพและปริมาณที่มีคุณภาพดี นอกจากนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญอย่างพระที่นั่งวิมานเมฆ ซึ่งเป็นสถานที่บูรพาอันดับต้น ๆ ของจังหวัด และอุทยานแห่งชาติที่หลากหลาย เช่น อุทยานแห่งชาติผาทอง อุทยานแห่งชาติดรุณี และอุทยานแห่งชาติน้ำตกเอราวัณ ผู้ที่เดินทางมาเยือนจังหวัดอุบลราชธานียังสามารถพบเห็ดนางฟ้าได้ ซึ่งเป็นเห็ดประเภทหนึ่งที่ได้รับความนิยมกระจายอยู่ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้