พระราชกรณียกิจของพ่อขุนรามคำแหง คืออะไร

พระราชกรณียกิจของพ่อขุนรามคำแหง หรือในที่เรียกกันว่า พระธรรมกิจราชสักขีพจน์ ดำเนินการขึ้นในรัชกาลที่ 4 ของสยาม ซึ่งเป็นรัชกาลที่ 1 ของสุโขทัย ตั้งแต่ปี พ.ศ. 745 - พ.ศ. 752 พ่อขุนรามคำแหง (หรือหลวงพ่อขุนรามคำแหง) เป็นพระราชาธิบดีที่สำคัญในยุคนั้น และเป็นบิดาของพระยาดาลมั่นทรัพย์ ซึ่งเป็นจักรพรรดิรามาที่สำคัญในประวัติศาสตร์ไทย

พระราชกรณียกิจของพ่อขุนรามคำแหงมีหลายด้านดังนี้:

1. การเสริมสร้างสังคม: เขาได้ร่วมสนับสนุนในการสร้างสังคมที่เข้มแข็งและเหนือชั้นในสยาม โดยการสนับสนุนการศึกษา เสริมสร้างองค์ความรู้ เสริมสร้างการค้าและการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

2. การรวมราชย์: เขารวมราชย์คณะกรรมการต่างๆ เพื่อให้การบริหารงานราชการเป็นไปอย่างเป็นระบบ และมีความสอดคล้องกัน ในเวลาเดียวกัน เขาเป็นผู้นำในการสร้างเครือข่ายของเหล่าพระองค์ ผบวนกษัตริย์ ราชการ และท่านพระอภัยมณี ตลอดจนเรื่องราวถึงเมืองเม็ดและการรณรงค์หยุดตะเกียบของพระยารามาก็คือผลของพระราชกรณียกิจของพ่อขุนรามคำแหง

3. การปกป้องด้านการกองทัพ: เขาได้สาธิตในเวทมนตร์ทางทหารแก่ทหารบ้านเรือ และเป็นผู้ร่วมก่อตั้งกองทัพยกทัพในสยาม เขายังทำหน้าที่การป้องกันจากผู้ขวานปืนนอกสถานที่

4. การต่อต้านปัญหาสังคม: เขาได้ทำการต่อต้านปัญหาสังคมที่อุดมสมบูรณ์ซึ่งเกิดขึ้นในสยาม โดยเฉพาะการด่าผู้อื่น การทำให้ผู้อื่นเสียหาย การกินทรัพย์อั้นเกินความจำเป็น และผู้ที่แสวงหาความฉุนเฉียวในตัว

5. การสร้างสะพานการค้า: เขาสนับสนุนการค้าระหว่างประเทศ โดยเฉพาะเข้ากับจีน ซึ่งเป็นประเทศที่สำคัญในการค้ากับสยามในยุคนั้น

6. การกระจายเสียงพระจักรพรรดิ์: เขาให้ความสำคัญกับการกระจายเสียงพระจักรพรรดิ์ไปยังต่างประเทศ โดยเฉพาะประเทศจีนและประเทศพม่า ซึ่งทำให้สยามเป็นที่รู้จักอีกครั้งในระดับนานาชาติ

พ่อขุนรามคำแหงเป็นบริสุทธิผู้นำที่มีความรู้ความสามารถในการบริหารประเทศอย่างดีและเป็นราชาธิบดีที่สำคัญในระหว่างสยาม รวมถึงมีความสำคัญในอดีตและในปัจจุบันอีกต่อไป