มุขปาฐะ คืออะไร

มุขปาฐะเป็นวัตถุที่ใช้ในการฝึกสมาธิและปลดปล่อยจิตใจในประเพณีพุทธศาสนา มุขปาฐะมักจะเป็นวัตถุทรงกลมที่มีขนาดเล็ก โดยทั่วไปจะมีขนาดเท่ากับลูกเสือหรือลูกหนังตอง

การใช้มุขปาฐะในการสมาธิมีจุดประสงค์เพื่อช่วยให้ผู้ปฏิบัติสมาธิสามารถโฟกัสความสัมพันธ์ของจิตใจได้ การวางมุขปาฐะยังเป็นการฝึกฝนความสัมพันธ์ปัญญา-ร่างกาย นอกจากนี้ มุขปาฐะยังมีบทบาทในการช่วยผู้ปฏิบัติการสมาธิให้สงบจิตใจ โดยเน้นที่การหลบซ่อนความรู้สึกและความคิดต่างๆ ที่เกิดขึ้นในจิตใจ โดยการวางมุขปาฐะในมือแล้วใช้นิ้วฝังส่วนที่บริเวณเว้ามือหรือส่วนใกล้ขอบนิ้วหัวแม่มือ แล้วกดจับมุขปาฐะต่อเนื่องกัน

สำหรับเป้าหมายในการใช้มุขปาฐะ มีหลายแง่มุมอาทิตย์ที่อาจมีรายละเอียดต่างกันไป อาจแบ่งได้เป็น 3 ดังนี้

1. เป็นเครื่องมือในการประมาณและจดจำเวลา: การสัมผัสของมือกับมุขปาฐะและการนับครั้งของมุขปาฐะเมื่อสัมผัสนี้ใช้ในการติดตั้งสมาธิ ช่วยเป็นเครื่องเล็กๆ ที่ใช้ในการระบุเวลาการสมาธิ

2. เป็นตัวแทนเครื่องกัดร่องรอยของจิตใจ: การหมุนและสัมผัสกับมุขปาฐะช่วยให้สบายใจและสงบจิตใจ สามารถหมุนมุขปาฐะได้เรื่อยๆ และทำให้จิตใจเข้าสู่สถานะสมาธิ

3. เป็นการฝึกปฏิบัติความจำ: การนับจำนวนครั้งในการหมุนมุขปาฐะช่วยในการฝึกความจำ โดยพุทธศาสนิกชนเชื่อว่าความจำเป็นต่อการพัฒนาคุณธรรมและปัญญา ที่สำคัญสุดคือความจำในระบบสูตรคำสถาน ซึ่งเป็นต้นเหตุของการฝึกบทความสรรพสิ่ง