รถไฟสายตะวันออก คืออะไร

รถไฟสายตะวันออก (Eastern Line) เป็นสายรถไฟที่เชื่อมต่อระหว่างกรุงเทพมหานครกับจังหวัดอื่น ๆ ในภาคตะวันออกของประเทศไทย สายนี้มีความยาวประมาณ 1,215 กิโลเมตร โดยขึ้นต้นจากสถานีรถไฟหัวลำโพงในกรุงเทพมหานคร และสิ้นสุดที่สถานีรถไฟนครศรีธรรมราชในจังหวัดนครศรีธรรมราช

รถไฟสายตะวันออกเปิดให้บริการตั้งแต่ปี พ.ศ. 2440 โดยเริ่มก่อสร้างส่วนแรกจากหัวลำโพงถึงอมตะซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของทางรถไฟสายโปราตีนีส ส่วนที่ขาดอยู่จากอมตะถึงนครศรีธรรมราชได้เริ่มก่อสร้างในปี พ.ศ. 2463 และเสร็จสิ้นในปี พ.ศ. 2487

สายรถไฟนี้เป็นสายทางหลักสำหรับขนถ่ายผู้โดยสารและสินค้าไปยังภาคตะวันออกของประเทศ รวมถึงจังหวัดชลบุรีที่เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมของภาคตะวันออก สายรถไฟสายตะวันออกใช้ในการขนส่งสินค้าหลากหลายประเภท เช่น รถยนต์, กระจก, เหล็ก, สินค้าอุตสาหกรรม และวัตถุดิบอื่น ๆ

การเดินรถไฟสายตะวันออกจัดทำเป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่งเป็นรถไฟส่วนที่เดินทางระหว่างกรุงเทพฯ - ชลบุรี ทางบนเครื่องดินเดินบนราง เร็วยาน เดินรัดกันได้ถึง 4 ที่นั่งพร้อมกัน รถไฟส่วนนี้ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง

ส่วนที่สองเป็นรถไฟส่วนที่เดินทางระหว่างชลบุรี - นครศรีฯ จะเดินทางบนทางลุ่มหนองฉาง ทางน้ำ รถไฟส่วนนี้มีชั้นยาน และวิ่งด้วยความเร็วประมาณ 65 กิโลเมตร/ชั่วโมง รถไฟสายนี้ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 10 - 12 ชั่วโมง

ยังมีรถไฟในสายรองรับบริการและให้บริการต่อเข้าสู่สถานีหลายสถานีสำคัญในภาคตะวันออก เช่น สถานีรถไฟบ่อวิน, สถานีรถไฟพระจันทร์, สถานีรถไฟปลายพระยา, สถานีรถไฟเขาคิชฌกูฏ, สถานีรถไฟพิมาน, และอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับสายที่เดินผ่าน