ราชวงศ์จีน คืออะไร

ราชวงศ์จีนเป็นระบบการปกครองที่ใช้ในประเทศจีนในอดีต ราชวงศ์จีนแบ่งออกเป็นหลายราชวงศ์ตามระยะเวลาที่ปกครอง โดยรายชื่อสำคัญของราชวงศ์จีนที่สำคัญได้แก่ ราชวงศ์ฮาน (Han Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 206-220, ราชวงศ์จิน (Jin Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 265-419, ราชวงศ์ซ่อง (Sui Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 581-618, ราชวงศ์ตั้ง (Tang Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 618-907, ราชวงศ์ซอง (Song Dynasty) ที่แบ่งออกเป็นสองย่อยคือ ราชวงศ์ซองตะวันตก (Song Dynasty - West) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 960-1279 และ ราชวงศ์ซองตะวันออก (Song Dynasty - East) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 960-1279, ราชวงศ์หยิง (Yuan Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 1271-1368, ราชวงศ์หมิง (Ming Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 1368-1644, และ ราชวงศ์จิ้น (Qing Dynasty) ที่ปกครองระหว่างปี ค.ศ. 1644-1912

ราชวงศ์จีนมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของจีน แต่ละราชวงศ์มีกระแสพัฒนาศักยภาพทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และการเมืองที่แตกต่างกัน ราชวงศ์จีนมีผู้ปกครองที่สำคัญสังสารคือจักรวรรดิจีน หรือ จักรพรรดิจีน ซึ่งเป็นพระเอกที่มีอำนาจมากที่สุดในราชวงศ์ ส่วนพระราชวงศ์อื่น ๆ มักจะมีพระเจ้าหรือจักรวรรดิน้อยกว่า บางราชวงศ์ก็อาจมีอำนาจในพื้นที่จำกัด เช่น ราชวงศ์จิน ซึ่งปกครองบางภาคของจีนตะวันออกและตะวันตกไปพร้อมกัน อาจเป็นผลจากสงครามกับชนเผ่าของอีกราชวงศ์หนึ่ง