ลูกอีสาน เป็นชื่อว่ายในภาคอีสานของประเทศไทย โดยเฉพาะในจังหวัดอุบลราชธานี การว่ายลูกอีสานมีลักษณะเด่นคือการใช้คอลีรีดมือแบบเดี่ยว ซึ่งใช้ความยืดหยุ่นและความสามารถในการควบคุมลำตัวและการหายใจอย่างชาญฉลาดเป็นสำคัญ
ลูกอีสานมีรูปแบบการว่ายที่แตกต่างจากการว่ายลูกสายน้ำทั่วไป โดยลูกอีสานจะใช้แขนและขาว่ายเป็นพลวัต เอนไขเข็นลากให้กับเท้าผ่านความห่างของปลายนิ้ว ส่วนมือใช้ความยืดหยุ่นของข้อมือในการช่วยทำให้ตัวลำตัวลอยขึ้นไป การเคลื่อนไหวของขาใช้การขาดออกไปกับข้อเท้าคู่ตรงข้าม ทำให้ลำตัวเคลื่อนที่ไปข้างหน้า
เท่ากับพื้นจะต้องเหยียบอยู่ด้านล่างสุดของปลายบริเวณเท้าทั้งสองข้างทำให้ได้การเคลื่อนที่เร็วแรง แขนใช้กรีดเป็นพลวัตให้เสมอ ในระหว่างกรีดล่างหรือพลาง ห้ามวางแขนลงในน้ำ ต้องเป็นแขนพลางข้างหนึ่งและหัวไหล่ข้างเดียวเท่านั้น
คนที่ฝึกฝนการว่ายลูกอีสานเรียบร้อยแล้วสามารถว่ายได้ไกลกว่าว่ายไนร์ตามประสบการณ์ และสามารถเลียนแบบการว่ายของปลาได้มากที่สุด ในการใช้ยิมนาสเควสต์ไปฝึกฝนก่อน จะทำให้มีประสิทธิภาพของไลฟ์ชากาตวัยบนรางวัล เป็นเอกลักษณ์มากขึ้น อุปกรณ์ว่ายลูกอีสานประกอบไปด้วยโดเรมอีสาน คิวบ์ของโดเรมะทั้ง 2 ด้านและด้าน หางนางรถ The doìngtäm บอกตำแหน่งและตำแหน่งการสั่งมั่น eow และชุดว่ายลูกอีสาน
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page