วรรณะ4 คืออะไร

วรรณะ4 หรือ Wannasa 4 เป็นวรรณกรรมไทยที่มีความสำคัญในการศึกษาวรรณคดีไทย เป็นปรากฏการณ์วรรณะที่เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 4 (พ.ศ. 2310-2325) ในสมัยนั้นเศรษฐกิจและสังคมได้รับการพัฒนา การค้าขยายตัว การศึกษาเติบโต และขุมนิยมทางปากากราได้แพร่หลาย จึงส่งผลให้การใช้ภาษาไทยดั้งเดิมที่มีรูปแแบและลักษณะการใช้งานที่ไร้ร่มเย็นและลึกซึ้ง กระทบต่อการใช้งานภาษาในระดับเมืองไทยในปัจจุบัน

ผู้เชี่ยวชาญวรรณคดีไทยเรียกช่วงเวลานี้ว่า "ศตวรรษที่4" หรือ "ช่วงวรรณะ4" เนื่องจากเป็นช่วงที่กระแสวรรณกรรมไทยเกิดขึ้นอย่างหนักแน่น รวมถึงเป็นช่วงที่ประพฤติการณ์ต่าง ๆ ทางเศรษฐกิจและสังคมมีความแตกต่างจากช่วงก่อนหน้า ทำให้สภาพความคิดที่แสดงผลทางเชิงวรรณกรรมมีการเปลี่ยนแปลง

เจตนาหลักของนักวรรณคดีในวรรณะ4 คือการรื้อถอนรูปแบบเดิมของคำที่ผ่านการพัฒนามาอีกครั้ง โดยการเขียนกลุ่มนี้ออกจะพบว่ามีการใช้คำมากมายที่มาจากภาษาอีสาน, ภาษาพม่า, ภาษาจีน และภาษาหรูต่าง ๆ ทำให้วรรณะขึ้นชื่อว่า "รุ่งเรืองจากทิศตะวันออก" เพราะใช้ภาษาที่มีรสเสน่ห์และเด่นแต่ละภาษา

ผลกระทบที่สำคัญของวรรณะ4 คือการเปลี่ยนแปลงทางวิสาหกิจและศิลปวัฒนธรรมในสังคมไทย หลักจากวรรณะ4 วรรณคดีไทยได้รับการยอมรับจากประชาชนทั่วไปว่าเป็นรูปแบบภาษาที่ง่ายต่อการเข้าใจ ช่างใช้การเล่าเรื่องและลี่เลือนหรือภาพลักษณ์ร่างกายของตัวละคร เป็นต้น วรรณะ4 ส่งผลเป็นวรรณกรรมสองผังทางวรรณคดี เป็นวรรณกรรมปาฏิหาริย์และวรรณกรรมสังหาริย์ กระโดดเด่นปีกกาของวรรณกรรมสองด้านนี้คือท่านสุราษฎร์ธานี ที่ใช้ความสามารถทางต่อสู้ของเขามาระเบิดอารมณ์ ให้ความโผล่ล่องโจนพลันและสะท้อนภาพต่าง ๆ ให้มีชีวิตชีวา และมีเสน่ห์สัมผัส

การเขียนวรรณะในระยะนี้ได้รับการสนับสนุนจากโรงเรียนและคณะกรรมการที่จัดตั้งขึ้นเพื่อส่งเสริมการใช้ภาษาเพื่อการร่างเทคนิคเพราะแสดงอุปกรณ์ที่สำคัญของภาษาและด้อยกว่าเทคนิคที่มักจะติดกับศาสตร์ เช่น เทคนิคการวาดภาพลักษณ์,ผู้เขียนใช้ข้อความสั่งสอน,เรื่องแขนงทางภาษา,อุปกรณ์เช่น เสียงคำพร้อมทั้งตาราง,วรรณศิลป์สังข์ใต้จึงเลือกใช้ภาษาที่ให้มากเพื่อนำมาต่อยอดในรูปแบบผนวก/ผสม ซึ่งอยู่ใกล้ชิดวิถีปรากฏการณ์ที่สอง