สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ คืออะไร

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณเป็นคำหลักภาษาบาลีที่ใช้ในนิกายทางสมุทรธรรม (Theravada Buddhism) เพื่ออธิษฐานถึงสมเด็จพระเจ้าอริยวงศาคตแห่งความสัตย์ (The Supreme Lord of Truth) หรือ พระธรรมกายที่ได้กระจายตัวสู่เทวุตสมุทร

คำว่า "สมเด็จ" (Samma Sambuddho) หมายถึงสัตวนักสติปัญจวิปัสสนาฟังและรู้ถึงความจริงในทุกระดับอย่างสมบูรณ์แบบ มันเป็นผู้ได้รับธรรมนิรนาม (Dhamma Anissito), หรือธรรมญาณที่เปิดเผยคุณค่าวิชาวิจารณ์และความรู้วิชาชีพเพื่อสานต่อทรัพย์สมบัติ โดยผ่านกรรมวิธีการศึกษาและปฏิบัติธรรม (Dhamma Vicaya) เพื่อเป็นแหล่งเมืองอ้อมแสวงหาความเจริญในสู่เวทนา

พระอริยวงศาคตญาณถือเป็นพระธรรมกายที่ปรากฏตัวในโลกแคว้นนี้ในสมัยของพระบุญเจ้ากายัต (Kassapa Buddha) พระอริยวงศาคตญาณเชื่อกันว่าเป็นพระธรรมกายของพระอรหันต์กายัต (Gautama Buddha) ซึ่งเป็นพระเจ้าที่ผ่านกาลเวลามาแล้ว และเป็นที่สิ้นสุดของพระเจ้า โดยพระอริยวงศาคตญาณให้การสอนธรรมและความสงบสุขเป็นโมเดลสำหรับผู้ที่ต้องการเสริมสร้างวิถีแห่งความสุขที่ยั่งยืนในชีวิตมนุษย์