อํานาจอธิปไตย คืออะไร

อำนาจอธิปไตยคือแนวคิดหรือแนวปฏิบัติที่เน้นในการมีอำนาจหรือการปกครองที่มาจากประชาชน ซึ่งปกครองโดยคำนึงถึงถ้อยคำมาตรฐานเช่น "สร้างสัมพันธภาพทางสังคม" หรือ "เพิ่มขีดความสามารถในการตัดสินใจของประชาชน" โดยในระบอบอธิปไตย อำนาจจะต้องได้มาจากการเลือกตั้งที่เสรี และบังคับการมีพื้นที่เสรี ซึ่งความรับผิดชอบเกี่ยวกับการบริหารประเทศจะอยู่ในมือของประชาชนชาวประเทศ เช่น ประเทศที่เป็นราชสมบัติบอกเลิกราชสมบัติและเปลี่ยนเป็นระบอบอธิปไตย

อำนาจอธิปไตยสามารถแบ่งได้เป็น 3 ส่วนหลักๆ ได้แก่

1. อำนาจปกครอง (Legislative Power): เป็นอำนาจในการสร้างกฏหมาย ในระบบอธิปไตย กำหนดว่าอำนาจปกครองจะอยู่ในมือของผู้ที่ได้รับการเลือกตั้ง ดังนั้นผู้แทนราษฎรจะต้องมีบทบาทและความรับผิดชอบในการแจ้งกฎหมายที่สอดคล้องกับความต้องการของประชาชน

2. อำนาจกฎหมาย (Executive Power): เป็นอำนาจในการบริหารราชการ รวมถึงการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับการบังคับใช้กฏหมาย ผู้ที่ได้รับอำนาจในส่วนนี้จะเป็นผู้บริหารราชการที่ได้รับมอบหมายจากการเลือกตั้ง และมีอำนาจในการตัดสินใจและปฏิบัติงานตามกฎหมาย

3. อำนาจศาล (Judicial Power): เป็นอำนาจในการพิจารณาและตัดสินคดีต่างๆ อำนาจศาลจะอยู่ในมือของศาลและผู้ตัดสินคดี แต่ต้องปฏิบัติตามกฎหมายและอัธยาศัยที่เกี่ยวข้องในการตัดสินคดี โดยไม่มีการแสวงหาและศึกษาข้อเท็จจริงอย่างไม่เป็นธรรม อำนาจศาลมีบทบาทสำคัญในการสร้างความเท่าเทียมและความยุติธรรมในสังคม

อำนาจอธิปไตยมีบทบาทสำคัญและได้รับความเคารพจากประชาชนมากเนื่องจากให้ความสำคัญกับการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจเกี่ยวกับการบริหารจัดการปัญหาต่างๆ และเพิ่มความยุติธรรมและความเท่าเทียมในสังคม