เรื่องรามเกียรติ์ คืออะไร

รามเกียรติ์ (Ramayana) เป็นเรื่องราวเอียงหนึ่งในวรรณคดีประเภทเรื่องสั้นของประเทศอินเดีย ศัพท์ "ราม" หมายถึง จิตใจหรือประสบการณ์ที่นำพามนุษยชาติผ่านเรื่องราว และ "เกียรติ์" หมายถึง ผลงานที่นำเสนอคุณค่าและคุณภาพของมนุษยชาติ รามเกียรติ์จัดเป็นหนึ่งในสมุดเซมะปันฉามะ (Sanskrit: सम्पन्ञारामायण, "Sampunñārāmāyaṇa") ซึ่งเกิดในสมัยโบราณของอินเดีย และถือเป็นศิลาของศิลปะและวรรณคดีที่สำคัญมากในอินเดีย โดยเรื่องรามเกียรติ์เป็นการบันทึกเรื่องราวของเจ้าชายราม ซึ่งเป็นเจ้าชายในอาณาจักรอาโยธยา ที่ต้องเผชิญหน้ากับการขัดแย้งและการอุ้มฝันของศักดิ์สิทธิ์

เรื่องรามเกียรติ์มีความยาวกว่า 24,000 เบราซ์ แบ่งเป็น 7 ตอนหลัก ๆ ซึ่งในแต่ละตอนจะมีเนื้อเรื่องที่แตกต่างกันไป ตอนแรกจะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการเกิดของเจ้าชายรามและการเตรียมตัวเป็นเจ้าชาย ต่อมาเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการแต่งงานของเจ้าชายรามและศึกกับราวัน ตอนที่ 3 จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการตั้งราวยประสงค์ของศุภกาทาศรี เจ้าหญิงปีทธา ตอนที่ 4 เกี่ยวกับการทดสอบความยินดีภายในเรือนโหมสัตว์ ตอนที่ 5 เกี่ยวกับการสงครามระหว่างเจ้าชายรามและศุภกาทาศรี ตอนที่ 6 เกี่ยวกับการขวัญเอธลาเชีย และตอนที่ 7 เกี่ยวกับการคืนชีพของรามและการตายของเขา

เรื่องรามเกียรติ์ได้รับการสร้างเป็นหลายรูปแบบ เช่น การแสดงละคร, การพูดคุย, ภาพยนตร์และการ์ตูน และมีผลกระทบในวรรณคดีอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชีย รามเกียรติ์มีบทเพลงที่สวยงามที่สร้างความรำคาญให้กับผู้ฟัง พระรามเกียรติ์ถือเป็นตัวอักษรในสมุดยอดวรรณคดี เป็นการสร้างสรรค์เรื่องนี้ให้กับชาวโลกเพื่อเผยแพร่เสียแต่เสียงที่ดีของมนุษยชาติ และทำให้อินเดียกลายเป็นเอกราชสมัยใหม่ วรรณคดีแห่งนี้มีผลกระทบต่อศิลปะอินเดียเป็นอย่างมาก และเป็นเรื่องราวที่ยังคงนับถือและปลูกฝังในวัฒนธรรมอินเดีย รามเกียรติ์เป็นที่รู้จักในเครื่องหมายการเรียบเรียงของเหล่าชาวอินเดีย และถูกพูดถึงในการศึกษาทาง ศิลปะ เวทหนังสือ เทคโนโลยี และหุ่นยนต์ AI