แรงเสียดทานคือ คืออะไร

แรงเสียดทานหมายถึงความกดขี่หรือความต้านทานที่เกิดขึ้นในวัตถุเมื่อมีการเคลื่อนที่ข้ามผ่านตัวของวัตถุ แรงเสียดทานสามารถเกิดจากตัวการติดต่อกันระหว่างวัตถุ โดยส่วนที่มีการติดต่อกันมีการเคลื่อนที่ตามทิศทางตรงข้ามกัน ซึ่งสามารถสร้างความต้านทานและกดขี่ผ่านสายที่เกิดการติดต่อ

แรงเสียดทานสามารถแบ่งออกเป็นสองประเภทหลัก คือ แรงเสียดทานสถิตย์และแรงเสียดทานไฟฟ้า

1. แรงเสียดทานสถิตย์ (Static friction) เป็นแรงที่เกิดขึ้นเมื่อมีการเคลื่อนที่ตัววัตถุตามพื้นผิวของวัตถุอื่นๆ โดยที่พื้นผิวทั้งสองของวัตถุมีการติดต่อกัน แรงเสียดทานสถิตย์มีค่าที่สูงเมื่อวัตถุมีความลื่นน้อยและวัตถุมีน้ำหนักมาก เช่น เมื่อเราเคลื่อนข้างล่างของวัตถุบนพื้นไม่เปียก

2. แรงเสียดทานไฟฟ้า (Kinetic friction) เป็นแรงที่เกิดขึ้นเมื่อวัตถุเคลื่อนที่ตรงข้ามกับวัตถุอื่นๆ แรงเสียดทานไฟฟ้าจะมีค่าที่คงที่เมื่อวัตถุเคลื่อนที่ด้วยความเร็วคงที่ แรงเสียดทานไฟฟ้าสามารถลดลงได้โดยการใช้น้ำมันหรือสารลื่นเล็กน้อยระหว่างการเคลื่อนที่ เช่น เมื่อเราเคลื่อนวัตถุบนพื้นเปียก