ก็อตอิทธิพัทธ์ คืออะไร

ก็อตอิทธิพัทธ์ (Gothic architecture) เป็นสไตล์สถาปัตยกรรมที่เกิดขึ้นในยุโรปในปีทศวรรษที่ 12 และยุคที่ 16 ซึ่งได้รับความนิยมมากในสหรัฐอาหรับ และยุโรปใต้ สไตล์สถาปัตยกรรมนี้มีต้นกำเนิดขึ้นจากสถาปัตยกรรมโรมัน และได้รับการคัดลอกและแปลนบางส่วนจากสถาปัตยกรรมบาโรกกอยีกที่มีอิทเวเรียลอยู่ในดินแดนสกอตท์ (Sicily) ในสมัยถ้วยแดง (Norman) และอิตาลีเหนือตอนล่าง

คุณสมบัติที่แตกต่างของก็อตอิทธิพัทธ์คือองค์ประกอบต่างๆ ที่ใช้ในสถาปัตยกรรมของสถาปัตยกรรมนี้ เช่น ฮัจซ์ (buttresses) ที่ใช้สำหรับการสำรวจโครงสร้างเชิงลึกและการรับน้ำหนัก คานแอร์ส (arches) ที่มีความยาวและความสูงที่มากกว่าที่ใช้ในสถาปัตยกรรมโรมัน ระเบียง (gargoyles) ที่ใช้เป็นองค์ประกอบเพื่อการระบายน้ำ และหน้าต่างขนาดใหญ่ที่มีกล่าวและประแบบที่ซับซ้อน

สถาปัตยกรรมก็อตอิทธิพัทธ์มักจะมีโครงสร้างที่ยาวนานและสูงสม่ำเสมอ ด้วยการใช้วัสดุส่วนใหญ่เป็นปูนถม ทำให้สร้างเสาที่แข็งแรงไว้ให้สามารถสร้างโครงสร้างณ ความสูงและความยาวที่มากขึ้นได้ ประเด็นสำคัญที่สำคัญของสถาปัตยกรรมก็อตอิทธิพัทธ์คือการสร้างพื้นที่ภายในที่สูงจนบัฟเฟอร์เกรด (nave) และโครงสร้างในองค์ประกอบอื่นๆ จู่โจมด้วยเพื่อรวบรวมแสงสว่างและภาพคล้ายรูปทรงของภายนอกเข้ามาในองค์ประกอบ

สถาปัตยกรรมก็อตอิทธิพัทธ์ถือเป็นสัญลักษณ์ของยุคกลางที่ขับเคลื่อนกรุงเทพฯเนื่องจากมีความสวยงามและความยากลำบากในการสร้าง และมีเก้าอี้ก็อตอิทธิพัทธ์ที่เป็นเล่มศิลปะอันงดงาม เป็นโครงสร้างที่ทันสมัยและมีประโยชน์ในการใช้งาน