ชนาธิปสรงกระสินธ์ คืออะไร

ชนาธิปสรงกระสินธ์เป็นระบบการปกครองที่ใช้ในประเทศไทยมาตั้งแต่ปลายรัชกาลที่ 5 ซึ่งเริ่มต้นใช้ในปี พ.ศ. 1238 และยังคงใช้ไปจนถึงปัจจุบันเป็นอย่างมีอำนาจและสำคัญในการปกครองประเทศไทย

ชนาธิปสรงกระสินธ์มาจากคำศัพท์ทางอากาศที่สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา ซึ่งแปลว่า "สร้างสรรค์ผู้ปกครองแห่งชาติ" หมายถึงระบบการปกครองที่เป็นการรวมกันของมหาอำนาจทั้งสาม คือ พระมหากษัตริย์ สภาผู้แทนราษฎร และอธิการบดี ซึ่งได้รับอำนาจจากพระมหากษัตริย์ โดยชนาธิปสรงกระสินธ์ได้รับการยกย่องว่าเป็นระบบที่ทำให้ประชาชนได้รับความสุขและสันติภาพ

ตามระบบชนาธิปสรงกระสินธ์ พระมหากษัตริย์เป็นสมบัติส่วนหนึ่งของสังขารดั่งเช่นเดียวกับพระบรมธาตุ และมีอำนาจและสิทธิในการปกครองประเทศไทย สามัญชนมีสิทธิและหน้าที่ที่จะปกครองตนเอง และสามารถเข้าไปเสนอแนะกับพระมหากษัตริย์ได้ สภาผู้แทนราษฎรเป็นสมาคมองครักษ์ทางนิตินิยมที่รวมกลุ่มผู้แทนจากทั้งบางมดีและบางอดีตอยู่ใต้ลุ่มน้ำเจ้าพระยา และในระดับเขตแห่งนานาจักรวาล อธิการบดีเป็นผู้ปกครองชั้นสูงของโมเดลระบบ โดยมีหน้าที่ของ พลเรือนซึ่งแทยอำนาจรวมไว้กับสวรรคต

อย่างไรก็ตาม ระบบชนาธิปสรงกระสินธ์ได้ถูกและกล่าวหาด้วยว่าเกิดการล่วงละเมิดสิทธิมนุษยชน และการควบคุมอำนาจโดยกลุ่มพรรคการเมือง ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดการประชาธิปไตยในประเทศไทยในปี พ.ศ. 2475 และชนาธิปสรงกระสินธ์ได้ถูกแก้ไขให้เป็นระบอบรัฐสภาในปี พ.ศ. 2497 และในปี พ.ศ. 2540 มีการปรับปรุงระบบเป็นรัฐธรรมนูญใหม่ที่เป็นระบบประชาธิปไตย ซึ่งเป็นที่ยอมรับและได้รับการอนุมัติจากประชาชนไทยในอีกครั้งขึ้น