ตัวเหลือบ คืออะไร

ตัวเหลือบ (Vermin) คือคำนามที่ใช้เรียกสัตว์ที่ถือว่าเป็นศัตรูหรือมลทิน ซึ่งทำให้เกิดความเดือดร้อนและความรำคาญต่อมนุษย์ ส่วนใหญ่จะเป็นสัตว์เล็ก ๆ ที่มีประโยชน์น้อยและมักถูกครั่งครวญหรือกำจัดอย่างหรือตามกฎหมาย

สัตว์ที่ค่อนข้างมักถูกเรียกว่าเป็นตัวเหลือบได้แก่ หนู, เมาส์, แมวป่า, กระรอก, สิงโต, สัตว์เลื้อยคลานต่าง ๆ เช่น งู, จิ้งจก, ตุ๊กแก, ตะขาบ, แมงป่อง, แมลงบั่ว และสัตว์น้อย ๆ อื่น ๆ

ตัวเหลือบถูกพบได้ทั้งในสถานที่อาศัยของมนุษย์ เช่น บ้าน, โรงงาน, สวนสาธารณะ, ร้านอาหาร และกลางเมือง รวมถึงในช่องทางการแพร่เชื้อโรค ซึ่งสามารถกระเด็นไปสู่มนุษย์ได้ ส่วนมากสัตว์เหลือบจะถูกพบในพื้นที่ที่น้ำไม่ดี ซึ่งภายในพื้นที่น้ำไม่ดีเหล่านี้อาจมีสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการอาศัยอยู่ของสัตว์เหลือบชนิดต่าง ๆ

การควบคุมสัตว์เหลือบมักเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ในสถานที่ที่มีการระบาดของสัตว์เหลือบนั้น หน่วยงานที่รับผิดชอบการควบคุมสัตว์เหลือบอาจมีทั้งหน่วยงานรัฐบาลและหน่วยงานเอกชน วิธีการควบคุมสัตว์เหลือบแบบทั่วไปอาจเป็นการใช้สารเคมี เช่น ยาฆ่าแมลง รังมด หรือใช้กับดักสัตว์

การควบคุมสัตว์เหลือบเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาสุขอนามัยและป้องกันการแพร่เชื้อโรค การรู้จักและความเข้าใจในพฤติกรรมของสัตว์เหลือบ รวมถึงวิธีการป้องกันและทำลายที่อยู่อาศัยของพวกเขา เป็นสิ่งที่สำคัญในการลดความเสี่ยงในการเกิดปัญหาสุขภาพและอันตรายต่อมนุษย์