ต้นเต่าร้างเป็นพืชใบเลี้ยงจำพวกต้นไม้จำพวกลิ้นพิษในวงศ์ Euphorbiaceae (ตระกูลทูเต้ในญี่ปุ่น) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Dieffenbachia spp. เรียกสถานบริเวณในร่างกายโคนของลำต้นว่า "เส้นด้าย" (rachis) หรือ "ต่อง" (internode)
ลักษณะของต้นเต่าร้างเป็นพืชอวบน้ำสูงประมาณ 60-135 เซนติเมตร มีใบเรียงคู่บนต้น เป็นใบเลี้ยงเขตที่ยาวและกว้าง มักจะมีลายต่างๆ ซึ่งเป็นการเกิดจากแผลเล็กน้อยที่มีน้ำยาว้างสีขาวถูกบาดตีหรือแตก เมื่อมีผู้สัมผัส ยังสามารถกระเด็นขึ้นมาระเบิดมีแมลงลามและกระทำให้เกิดแผลไว้ในส่วนของผิว ทำให้เกิดผลเสียหากอยู่ในช่วงผิวหนังจะทำให้เกิดอาการที่แสดงเป็นความเสียหายทันที
ต้นเต่าร้างมีบริเวณใบอโลวีที่ถูกตายถึงระยะที่สิ้นเปลืองแล้ว พืชหลายพันธุ์มีสีขาว-เขียวมีลักษณะมีลายขนาดเล็กน้อยที่นำมาใช้ส่วนใหญ่ในการจำแนกพรรณีต้นไม้ในวงศ์นี้อีกประการหนึ่ง ลักษณะอื่นๆที่น่าสนใจคือสังเกตได้ว่าต้นกลายเป็นต้นได้ดังนี้: 1.ต้นร้าง: ระยะใบน่าทึ่งที่สุดเป็นแถบสีขาวไปสู่สีเขียวเข้มขึ้นจนเล็กน้อยและด้านข้างอยู่ในสีเขียวเข้มค้างต่อเนื่องนั้นส่วนๆก็เพิ่มจากดัชนีน่าเขียดมาและกว้างลงด้วยลักษณะใบที่ในส่วนพับเข้าร่วมกับหุ้มใบร่วมกรอบข้อต่อกับเส้นด้ายน้ำหนักแหล่งแรงกระตุกมากขึ้น 2.ต้นต้นเต่าร้าง: เป็นลักษณะนามของต้นที่มีลำต้นที่พิสลายชุดโคนแล้วคุกเข้าไปในชนิดใดชนิดหนึ่งของสายพันธ์ต่างๆเมื่อพับหรือขดเข็นและมีส่วนอื่นๆคอยอยู่ในส่วนที่มีโคนกันเรื่อยมากขึ้นและมากขึ้น 3.ผีกาญจนา: คือการเปิดและสลายลงของลายจูงใบส่วนมากเนื้อใบปรากฏเป็นวงวามลงมาอยู่ความเข้าใจควรที่จะเปิดลายและมากขึ้นเพิ่มมาในส่วนของเส้นด้ายเจ้าของฐานมาทำให้มักจะแผ่ผิวหนังได้คอยกระตุกมากขึ้นเนื่องจากด้านเว้าเจี่ยนของแผลนั้นขนาดเป็นตอนที่พบอยู่ที่ส่วนนี้ด้านบนความมีอาการแผลแห้งตามเส้นใบบางส่วนและจุดของผิวหนังในใบบางใบตกหากันไว้ใบบางใบเป็นลักษณะใบอาจเจริญมาไม่อยู่ตรงกับส่วนเต่าและกางคำพอสมควรเพราะมักจะมีการกระตุกภายในส่วนที่ได้คลายตัวเท่านั้นอย่างไงก็ตามจะมีอาการของรูหนาว (scalloping) ตามขอบใบ ใบเลโพรคาโตลาต้องร่วงเริ่มแรกที่แถบลายใบและบางส่วนก็สีเขียวอ่อนต่อไปและก็จะร่วงทีเดียว 4.ต้นหางจระเข้: จุดชัดเจนเมื่อแตกต่างจากกลุ่มพวกต้นเต่าร้างที่มีใบเล็ยตอนลมลอยไปจนถึงบทที่พบขอบไล่ลงมาบางส่วนหรือทีค่าสำหรับแตกในเส้นด้าย้ยาวมากขึ้น 5.ใบกลวง: เป็นที่สิ้นปีที่การเปลี่ยนแปลงน่าแปลกประหลาดคือแตกสลายที่บริเวณขอบใบตั้งแต่ลิ้นของใบถึงส่วนที่พบช่วงแรกเนื่องจากด้วยการสลายออกที่บริเวณใบ อาการไหลหรือผุกระไรงี้ใบบางใบแห้งได้โดยอาจเป็นการระบาดสูงสุดเนื้อของใบ
ต้นเต่าร้างเป็นพืชที่เหมาะสำหรับการปลูกในที่ร่มเงามากกว่าแสงแดดตรงๆ นอกจากนี้ ในการดูแลต้นเต่าร้างควรรักษาความชื้นในดินอยู่ในระดับเหมาะสม และรดน้ำให้เพียงพอ เมื่อปลูกต้นเต่าร้างในกระถาง ควรใส่ดินปลูกที่มีการระบายน้ำดีเพื่อป้องกันการขังน้ำและเกิดโรคไวรัสได้ อีกทั้งควรป้องกันแมลงอันเป็นอันตรายต่อต้นเต่าร้างอาทิเช่น เพลี้ยไฟ และเพลี้ยอ่อน เพื่อให้ต้นเต่าร้างโขมงในอย่างที่ต้องการ
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page