ประวัติแวนโก๊ะ คืออะไร

นักโบราณคดียังไม่ตัดสินใจได้ว่าจะถือแวนโกะเป็นหน่วยวัดเวลาในสมัยโบราณอย่างไร แต่ประวัติแวนโกะมีความเป็นที่รู้จักเป็นเครื่องมือในการทำงานของนายเอกสถาปนิกชาวญี่ปุ่นในปัจจุบัน

• คำว่า "แวนโกะ" มาจากภาษาญี่ปุ่น ซึ่งแปลว่า "ผู้ควบคุมเวลา" โดยปรากฏครั้งแรกในสมัยต้นๆ ของศตวรรษที่ 17 และอาจมาจากคำว่า "เวร" ในภาษาโปรตุเกส

• แวนโกะเป็นเครื่องมือที่ใช้วัดเวลา ประกอบด้วยส่วนประกอบหลัก 2 ส่วนคือเครื่องหัวเสาและเครื่องหลังไว้ดึงเครื่องหัวเสา หัวเสามีรูปร่างเป็นท่อกระบอกที่สามารถถูกส่งขึ้นลงได้ ส่วนเครื่องหลังเป็นสว่นที่วัดเวลาและบอกให้ทราบได้ถึงเวลาที่ผ่านไป

• ในสมัยโบราณ ประเทศญี่ปุ่นใช้แวนโกะในการทำงานในสถาปัตยกรรม เช่น ในการก่อสร้างวัดและปูชิ้นสร้างอื่นๆ โดยนายเอกสถาปนิกจะใช้แวนโกะในการวัดเวลาของการก่อสร้าง และบางทีใช้ในการวัดระยะทางอีกด้วย

• ในปัจจุบัน แวนโกะยังคงถูกนำมาใช้ในงานช่าง เช่น โรงงาน โครงการก่อสร้าง และการจัดทำสาธารณูปโภค นอกจากนี้ยังสร้างความสนใจในเครื่องมือนี้ในรูปแบบของนาฬิกาแวนโกะ ที่ผู้คนสามารถสวมได้ในทุกๆ วันในชีวิตประจำวัน

• นอกจากนี้ แวนโกะยังถูกพัฒนาให้เกิดความสามารถหลากหลาย เช่น การวัดเวลาโดยอัตโนมัติ หรือการจัดกลุ่มตามช่วงเวลาต่างๆ เพื่อให้ง่ายต่อการเรียกใช้ข้อมูล