ยุควิคตอเรีย คืออะไร

ยุควิคตอเรีย (Viktorian era) เป็นสมัยที่เกิดขึ้นในอังกฤษตั้งแต่ปี 1837 จนถึงปี 1901 ระหว่างการปกครองของพระนางวิกตอเรีย ซึ่งเป็นพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษตั้งแต่อายุ 18 ปีจนถึงตาย ช่วงเวลาหลักในยุควิคตอเรียคือการเติบโตของอุตสาหกรรมและการเปลี่ยนแปลงในสังคมที่มีผลต่อการคิดเชิงวรรณกรรม วัฒนธรรม และการคิดเชิงปรัชญาของชาวอังกฤษ

ในช่วงเวลานี้ อังกฤษกำลังเจริญเติบโตเป็นตัวนำในการพัฒนาอุตสาหกรรม การเปลี่ยนแปลงเศรษฐกิจในการผลิตทำให้เกิดการเคลื่อนย้ายของประชากรจากภูมิภาคชนบทในฐานะชาวนาไปสู่เมือง โรงงานในเมืองเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว การนำเครื่องจักรมาใช้ในการผลิตทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในวิถีชีวิตของคนอังกฤษ พวกเขามีความเชื่อมั่นในพลังของนิทานเทศกาลและวิทยาศาสตร์

ในด้านวรรณกรรม ยุควิคตอเรียมีผลงานคลาสสิกสำคัญมากมาย เช่น นวนิยายของชาแล็กเตอร์ ดิกเก้นส์ และบรันท์ ในวรรณกรรมชายแท้ ยุควิคตอเรียเป็นยุคทอสองของนวนิยายโรแมนติกซึ่งมักจะเน้นเรื่องของความรักและแรงจูงใจ ผลงานวรรณกรรมยอดเยี่ยมชั้นนำมีดังนี้ เช่น นวนิยาย "ปาตีกะระหว่างสามคน" และ "ยุ้งฮุย ยุ้งแห่งขุมสืบ" โดยแบร์ตอน-อาร์โดยตัน

ในสังคม ยุควิคตอเรียเป็นสมัยที่ความเครียดในประเด็นของฐานะสังคม ชั้นขั้นสังคม และเพศ กำลังโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มีการสร้างมาตรฐานใหม่ในการแต่งกาย การรักษาอุตสาหกรรม และการรู้เรื่องการศึกษา สตรีได้รับบทบาทที่สำคัญในการทำงานและการเกิดขึ้นของสมาคมอาณาจักรอังกฤษ ยุควิคตอเรียเป็นยุคที่สำคัญในการกระจายความคิดและพัฒนาวัฒนธรรมที่สำคัญในไทย ได้แก่ การอ่านหนังสือ การรู้เรื่องพิมพ์ และการเข้าถึงความรู้ใหม่ๆ