ศิลปะสมัยทวารวดี คืออะไร

ศิลปะสมัยทวารวดีเป็นศิลปะที่พัฒนาขึ้นในสมัยทวารวดี (ประมาณ 1351-1767 พุทธศักราช) ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ราชวงศ์อยุธยาปกครองกรุงสยาม ดังนั้น ศิลปะสมัยทวารวดีจึงรักษาและพัฒนาจากศิลปะและวัฒนธรรมที่มาจากองค์กรณ์สยามและศิลปะที่มีผู้คนอื่น ๆ ร่วมรับผิดชอบในการเดินทางมาประเทศไทยในช่วงเวลานั้น

ศิลปะสมัยทวารวดีมีหลากหลายแนวทาง รวมทั้งสถาปัตยกรรม, จิตรกรรม, ประติมากรรม, ศิลปะผ้าพันการ, และศิลปะประดิษฐ์ แต่ละแนวทางนั้นมีลักษณะเฉพาะและเป็นศิลปะเจ้าหล่อเพชรที่สะท้อนความสำคัญของสิ่งที่สร้างขึ้นในสมัยทวารวดีนั้น

• สถาปัตยกรรม: โบสถ์และวัดเป็นสถาปัตยกรรมที่สำคัญในสมัยทวารวดี ศาสนสถานส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นบนฐานคู่กว่า รูปแบบของโบสถ์และวัดเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะล้านนาที่มีผลกระทบจากศิลปะของพม่า และลาวโดยเฉพาะ

• จิตรกรรม: ศิลปินในสมัยทวารวดีมักใช้เทคนิคการวาดภาพในลักษณะรายละเอียดมาก ภาพจิตรกรรมในสมัยทวารวดีบ่งบอกถึงเงื่อนไขการดำเนินชีวิตในสมัยนั้น มีการเน้นการใช้สีสันสดใส การใช้รูปแบบลวดลายซ้ำๆ และการวาดพรรณาชนะศักดิ์ศรีองค์ประกอบของมนุสสาวรคู่ให้เป็นที่น่าสนใจ

• ประติมากรรม: การประดิษฐ์จากหินเนื้อแข็งทำให้สามารถสร้างรูปทรงศิลปะที่สวยงามและทนทานได้ รูปประติมากรรมในสมัยทวารวดีมักเป็นรูปศิลปะที่เกี่ยวข้องกับจิตวิญญาณและศาสนาโบราณของชาวไทย มีการขึ้นธงทั้งภาพถ่ายจังหวะที่ดูเป็นทรงเป็นสัดส่วน

• ศิลปะผ้าพันการ: ปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงจากศิลปะพันการในสมัยทวารวดี แต่ในสมัยนั้น ผ้าพันการเป็นรูปแบบของศิลปะสำคัญเช่นกัน ถุงพันการใช้สีสันสดใสและรูปแบบการเรียงรายลําดับให้เป็นตัวอักษรแบบไทย

• ศิลปะประดิษฐ์: การประดิษฐ์ต่างๆ ในสมัยทวารวดีได้ถูกใช้ในการสร้างไตรยางค์หรือวัดเพื่อให้เข้ากับศิลปะและวัฒนธรรมไทย มีการประดิษฐ์เครื่องประดับที่ให้ความสำคัญกับกระจุกองค์พระศาสนาหรือกระทะองค์พระศาสนาซึ่งสามารถซ่อนสิ่งของอันศักดิ์สิทธิ์ไว้