อักษรนำคือ คืออะไร

อักษรนำคืออักษรหรือตัวอักษรที่ใช้ในภาษาไทยเพื่อเป็นตัวบ่งบอกในการอ่านเสียงของคำ หรือจะเรียกว่าเสียงวรรณยุกต์ ซึ่งมีหน้าที่ในการเปลี่ยนแปลงเสียงที่แท้จริงของคำ อักษรนำจะประกอบไปด้วยอักษรสระ 3 ตัวคือ อักษรนำ: อ, อักษรเอกเสียงซ้ำ: อา, และอักษรโท: อํา

อักษรนำใช้เพื่อเพิ่มเสียงพยัญชนะและสระในคำ โดยอักษรนำจะถูกเขียนด้านหน้าอักษรสระที่มีเสียงสระอยู่ติดกันในคำเดียวกัน อักษรนำสามารถเขียนได้ทั้งก่อนและหลังตัวสระขึ้นอยู่กับชนิดของคำและทำการเขียนตามหลักการอย่างเคร่งครัด

ตัวอย่างของคำที่ใช้อักษรนำได้แก่ "อำนาจ" ซึ่งจะมีอักษรนำอยู่ที่ตัวสระ "อำ" ที่สระ "อ" มีเสียงเป็น "อา" เมื่อมีอักษรนำเขียนไว้ด้านหน้า

อักษรนำมีอยู่หลายแบบ ทั้งแบบนำป้อน แบบนำแทะ แบบนำแสงและแบบนำกด แต่ละแบบของอักษรนำมีอักษรนำทีละ2-3 ตัวและมีประเภทที่แตกต่างกันออกไป เช่น อักษรนำอังการเขียนและอักษรนำกลองการเขียนผ่านโทน เป็นต้น