ไวกิ้ง คืออะไร

ไวกิ้ง (วิงกิ้ง) เป็นกีฬาที่ใช้ทักษะในการกระโดดข้ามและฤดูกาลลละครั้งในการปีนบนกิ่งไม้หรือโครงสร้างที่สูงจากพื้นดิน ผู้เล่นที่เล่นไวกิ้งจะต้องมีความสามารถในการควบคุมร่างกาย ทักษะการตรึงมือล่าง (grip strength) และความมั่นคงขณะกระโดด

การประกอบกลุ่มทับศัพท์ของการเล่นไวกิ้งประกอบไปด้วยส่วนต่างๆ ดังนี้

1. ต้น (Trunk) - ส่วนบนของต้นไม้หรือโครงสร้างที่เป็นที่สนับสนุนให้เล่นไวกิ้งได้
2. รางบน (Upper Band) - ส่วนที่ดูดซึมเหงื่อและทำหน้าที่ช่วยให้ผู้เล่นไม่ลื่นไถลจากต้น
3. พื้นบน (Top) - ส่วนบนที่อยู่ในประเด็นสำคัญในกระบวนการกระโดดข้าม
4. ก้านกลาง (Center Taper) - ส่วนที่แคบที่สุดของต้นหรือโครงสร้าง
5. รางล่าง (Lower Band) - ส่วนที่แนบอยู่กับต้นไม้ ทำหน้าที่เป็นตัวยึดและช่วยให้ผู้เล่นมีความมั่นคง
6. พื้นล่าง (Base) - ส่วนล่างที่ค่อยๆ เลื่อนลงมาเพื่อรับน้ำหนักของผู้เล่น

การเล่นไวกิ้งมีหลายแบบที่ต่างกันตามสภาพแวดล้อมและวัตถุประสงค์ เช่น กีฬาไวกิ้ง (Sport Climbing) เป็นการเล่นไวกิ้งที่ใช้เวลาน้อยและการกระโดดข้ามที่ไม่ต้องการการปีนยาว เป็นที่นิยมในงานแข่งขันที่มีผู้เล่นหลายคน อีกแบบหนึ่งคือ ไวกิ้งชั้นบน (Bouldering) ซึ่งมักเล่นในที่ติดหม้อน้ำหรือห้องฝึกเพื่อปรับพื้นฐานและเพิ่มความมั่นคงในการตรึงมือล่าง

เล่นไวกิ้งนอกจากจะเสริมสร้างกล้ามเนื้อและความแข็งแรงแล้ว ยังมีประโยชน์ต่อการพัฒนาสมอง ช่วยสร้างความตั้งใจและการทำงานร่วมกันในทีม รวมถึงเพิ่มความสามารถในการแก้ปัญหาและการอ้างอิงเหตุการณ์ เป็นต้น