กาโตะประวัติ คืออะไร

กาโตะ (Kata) เป็นรูปแบบหนึ่งของศิลปะว้าวิชชายาของญี่ปุ่นที่ใช้การเคลื่อนไหวของร่างกายและการลุกขึ้นของระดับต่างๆ ในการต่อสู้ โดยใช้กลยุทธ์ที่พัฒนามาเป็นเวลานานในประเทศญี่ปุ่น และเป็นศิลปะที่ได้รับการยอมรับและเรียนรู้ทั่วโลก

ประวัติของกาโตะเริ่มต้นขึ้นในช่วงปี 1700 ถึง 1800 เมื่อกลุ่มผู้ที่เรียกตัวเองว่า "กาโตะคู" (Kataku) หรือ "กาโตะคา" (Kataka) ประกอบด้วยนักรบที่เป็นผู้ชำนาญในการใช้งานอาวุธ พวกเขาได้สร้างระบบสืบทอดความรู้และเทคนิคการต่อสู้ของกาโตะให้แก่รุ่นต่อๆ ไป

ในช่วงปี 1868 กรีซขัตตะ ชากุวะ (Gichin Funakoshi) รับมอบหมายให้แนะนำกาโตะในวิทยาลัยยุธยากรศิลป์ในเบต็สุง (โตเกียว) มีผลงานเล่มชื่อ "รุ่งอรุณ" (Ryukyu) เป็นส่วนที่เขียนความรู้และประสบการณ์เกี่ยวกับกาโตะ ซึ่งเป็นหนังสือแรกที่พิมพ์ขึ้นมาในปี 1932 การรางวัล "กาโตะ" (Kata) มีให้ในศิลปะเพื่อการแข่งขันมวยปล้ำกากะตะวินไปหากด้วยความรู้ที่มาจาก กรีซขัตตะ เป็นที่ตั้งสำหรับต้นกำเนิดของกาโตะในประเทศญี่ปุ่น

ปัจจุบันการเรียนการสอนกาโตะเป็นสิ่งที่เป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศญี่ปุ่นและทั่วโลก ภายใต้พันธกิจของ "กิโอะกะตะ" (Giokata) คือเรียนให้ดีที่สุด และ "จุงคิวกะตะ" (Junkiukata) คือจากแห่งที่การเรียนการสอนในศิลปะกำเนิดขึ้นในต้องฝึกฝนเพื่อชัยชนะ จึงกลายเป็นแนวคิดที่สำคัญกว่าการจัดการตัวว่ามีประสิทธิภาพในการข้ามพ้นอุปสรรคและขึ้นอีกขั้นในชีวิต