ดาวหางคือ คืออะไร

ดาวหาง (Comet) คือวัตถุที่เกิดจากการเจริญพันธุ์ของแกนดาราศาสตร์ ซึ่งประกอบไปด้วยส่วนออกซิเจนเช่นน้ำแข็ง, ก๊าซน้ำตาล, และฝุ่น. ดาวหางจะมีลักษณะทรงก้านยาวๆ เป็นรูปพีระมิด มีน้ำหนักที่มากกว่า ลิปาร์ต (asteroid) แต่มีขนาดเล็กกว่า โดยทั่วไปขนาดของดาวหางอยู่ในช่วง 1-50 กิโลเมตร.

ดาวหางเคลื่อนที่บนแนวเส้นทางสว่างๆ ระหว่างระยะทางในการเข้าใกล้ดวงอาทิตย์ (perihelion) และระยะทางสูงสุดต่อการเข้าสู่ระยะยาว (aphelion). เมื่อดาวหางเข้าใกล้ดวงอาทิตย์แล้ว ความร้อนจากแสงแดดจะทำให้วัตถุภายในดาวหางเผาไหม้และความร้อนของแกนดีเทลออกมา ทำให้เกิดกลไกต่างๆ เช่น หางดาว หรือใบอ้อย.

ดาวหางได้รับความสนใจสูงจากนักดาราศาสตร์และผู้สนใจดาราศาสตร์ เนื่องจากเป็นแหล่งข้อมูลที่มีค่าวิทยาศาสตร์สูง เช่น การวิเคราะห์ส่วนประกอบเคมี การศึกษาเรื่องปริมาณน้ำแข็งที่อยู่ในดาวหาง เพื่อให้เข้าใจภาพรวมเกี่ยวกับการเกิดของระบบสุริยะอุกกาบาต (solar system) และวัตถุที่เกิดขึ้นในอีเวนต์ทางกายภาพอาทิตย์ นอกจากนี้ ดาวหางยังมีบทบาทในเรื่องประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ทั้งในศาสนา วรรณกรรม และการศึกษาดาราศาสตร์ของต่างประเทศ. ดาวหางที่มีผลกระทบใหญ่ที่สุดต่อโลกคือดาวหางแฮลเล่ย์ (Halley's Comet) ซึ่งปี ค.ศ. ชั้นต่อจะเป็นปี 1986 และที่ถึงแม้ในประเทศไทยยังมีการจัดกิจกรรมสัญจรดาวหางเช่นการตอบรับด้านวัฒนธรรม ความศิวิไล การศึกษา สังคมชุมชน และการท่องเที่ยว