ตัวบ่าง คืออะไร

ตัวบ่าง (Fama sugarcane) เป็นพืชอ้อยที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Saccharum officinarum L. เป็นพืชที่มีความนิยมปลูกเพื่อใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตน้ำตาล พืชอ้อยเป็นพืชใบเลี้ยงด้วยการสังเคราะห์แสง จะมีลักษณะเป็นต้นคางคก โคนแข็ง และ ลำต้นเป็นเยื่อที่ปลอดน้ำ

ตัวบ่างเป็นพืชที่มีความเหมาะสมในการปลูกในพื้นที่เมื่อเทียบกับพืชอ้อยอื่น ๆ เนื่องจากมีความต้านทานต่อโรคพืช และ สภาพอากาศที่หลากหลายได้

พืชอ้อยตัวบ่างมีคุณสมบัติทางเศรษฐกิจที่แตกต่างจากพืชอ้อยอื่น ๆ โดยมีโอกาสสูงที่จะให้ผลผลิตน้ำตาลที่มีคุณภาพสูงสมกับคุณภาพของพืชอ้อยที่ทรงพุ่มขนาดเล็ก ได้แก่ 8.5-9.5% ของหัวเม็ดและการจัดเก็บหัวเม็ดให้ฟื้นตัวได้ดีทันที และ ขนาดทรงพุ่มเล็ก การปลูกตัวบ่างจึงสามารถปลูกในพื้นที่มีพื้นที่จำกัด เช่น ในสวนอ้อยขนาดเล็ก

นอกจากนี้ ตัวบ่างยังมีความต้านทานต่อโรคที่สำคัญของพืชอ้อยอื่น ๆ เช่น โรคใบจุด โรคอาศัยอ้อย และ โรคลำต้นแฝดหรือโรคโครงสร้าง ทำให้สามารถลดการใช้สารเคมีในการป้องกันและกำจัดโรคได้

การผลิตน้ำตาลจากตัวบ่างมีขั้นตอนการด้านการเก็บกัญชาอ้อย การสกัดน้ำตาล และการผลิตน้ำตาล ส่วนมากจะนำไปใช้ในการผลิตน้ำตาลแผ่น มาหรือน้ำตาลผง ซึ่งใช้ในการผลิตขนมผลไม้ ขนมหวาน น้ำมันพืช และอื่น ๆ