หยางหยาง คืออะไร

หยางหยาง เป็นต้นไม้ในวงศ์ Anacardiaceae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับพืชชนิดอื่นๆ เช่นมะม่วง น้อยหน่า ข้าวโพดหวาน ฯลฯ มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Mangifera indica L. โดยมีแหล่งกำเนิดในภูมิภาคเอเชีย โดยเฉพาะกลุ่มประเทศในศูนย์กลางผ่านไปยังภูมิภาคตะวันออกอีสานของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ออสเตรเลียและบริเวณใกล้เคียง

หยางหยางเป็นต้นไม้สูงขนาดใหญ่ที่สุดในวงศ์ Anacardiaceae สามารถสูงถึง 30 เมตร มีกิ่งและก้านใบเสียบอยู่คู่กันในแนวตรง ใบมีลักษณะของห่อใบ (folioles) โดยใบแต่ละชุดมีจำนวน 5-19 ใบย่อย มีขนาดใบย่อยค่อนข้างใหญ่ มีลักษณะคล้ายกับใบมะม่วง

เซลล์ในเนื้อไม้ของหยางหยางมีเซลล์มัลล์ที่เป็นที่กั้นกระแสน้ำ ทำให้ไม้ไม่เน่าเสื่อม และทนทานต่อกำแพงจากเชื้อรา หยางหยางมีลักษณะเป็นต้นไม้ล้มลุก โครงสร้างกิ่งลำต้นประกอบด้วยโอ่งลำต้นและกิ่งแขนงสร้างเส้นใยไม้สั้นๆ ใบที่ร่วงลงพบลำต้นขนาดใหญ่กว่าปกติ โครงสร้างของไม้หยางหยางจึงเป็นรูปก้อนที่มีรูปทรงแปลก ๆ กล้วย กับผลอีดิ้ง(วย่าง)ที่เรียกว่าเล็กกว่าของมะม่วง และมีสีเปลี่ยนไปตามแต่ละสายพันธุ์และตามระยะเวลาอายุใบแก่

เนื้อหนาหนาของหยางหยาง ทำให้มีค่าความหวานสูงและมีกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ ผลหยางหยางมีอัตราผลิตที่สูงมีค่าตอบแทนการชำระหนี้ทางผลิตมีคุณภาพที่ดี และสุกสวย ตลาดการค้าของหยางหยางเน้นการประมูลในช่วงกลางปี เนื้อมันใช้กินสด จัดทำส้มแขก นำมาทำห้วยสาคูและแกงมัสมั่น ฯลฯ ซองส้มหยางหยางจะขึ้นชื่อว่าฟีฟาเจอร์สำหรับการเดินทางและข้าวต้มและต้มยำ โต๊ะจีนที่จะกินสมุนไพรเกรดดี และช่วงนี้มีแนวคิดพัฒนากลิ่นอาหารของหยางหยางให้เป็นยา สำหรับอาหารข้าวต้มที่อร่อยขึ้น และชนิดใบที่เหมาะกับการผสมเครื่องเทศแกง มีเธรปีเนทวัตต์สำคัญอย่างวิเศษ นอกจากนี้ยังทำเป็นยาให้กับเด็กอ่อนข้อหงุดหงิดและท้องอืด ความเจ็บป่วยร่วมกับเพอะแข็ง นอกจากนี้ยังใช้อินทรีย์วิทยา วิเคราะห์เทคโนโลยีที่ใช้ในการใช้หยางหยางเป็นรองพื้นเพื่อให้เหมาะสมกับคุณสมบัติเพียงพอของผลิตภัณฑ์