อ้าขา คืออะไร

อ้าขาเป็นอาการที่เกิดขึ้นเมื่อลักษณะของขาไม่สมดุลย์ โดยมีลักษณะเท้าของขาหนึ่งย่อมาชิดกับก้นตีนของอีกข้างหรือสัดส่วนความยาวของระหว่างขาเส้นศูนย์กลางแทนที่จะอยู่กลางอย่างสมดุลย์

สาเหตุที่อาจทำให้เกิดอ้าขาได้แก่:

1. อาการที่เกิดจากพันธุกรรม เช่น ผู้ปกครองที่มีปัญหาในด้านกล้ามเนื้อ ระบบประสาท หรือโครงสร้างของกระดูกเสื่อม (เช่น ขาตึง ขาบิด เป็นต้น) ที่สามารถส่งผลต่อลักษณะการเดินของเด็กและเข้าระเบียบการงานต่างๆของร่างกายของเด็กได้
2. อาการที่ได้จากการออกกำลังกายช่วงหนึ่ง เช่น เล่นกีฬาหรือทำกิจกรรมที่ใช้กระตุ้นการถ่ายเทอากาศอย่างหนัก หรือเข้ารับบาดเจ็บที่ขาก่อนหน้านั้นจนเกิดเอนทราไอร์ (in-toeing gait) จากการเปลี่ยนผิวเท้า
3. อาการที่เกิดจากปัจจัยที่เกี่ยวข้องและไม่เกี่ยวข้อง เช่น อ้างอิงจากการกินอาหาร เช่น ในเด็กผอมหรือเด็กที่ได้รับให้นมผู้บุกเบิก (breast feeding)ได้อย่างไม่สม่ำเสมอ
4. ภาวะเสี่ยงต่อการเกิดอาการอ้าขาที่ใช้ตัวของเท้าโดยเฉพาะ อาทิ การทวนพลิกเท้ายื่นมือ

อ้าขาอาจทำให้เด็กมีปัญหาในการเดิน กระดูกของเขาบางครั้งอาจมีความผิดปกติ เช่น ข้อต่อเขาสามารถหมุนพลิกบะหมี่ การเขางอเท้าทำให้เขาชิดกับก้นตีนเข้าไปมากกว่าจำเป็นเมื่อยืนตรง อาการเช่นนี้เรียกว่า อารมณ์เท้าเดียวในทางเทศน์อาเท่ติย์ อาการเท้าเขียวหยิกเป็นอาการที่โดดเด่น บวกกับอาการที่ร่วมเป็นปกติง่ายๆ เช่น ลายวงแหวนตรงตามขอบฝ่าเท้าหรือบริเวณจะเบี้ยวมาหากันของลำตัวไหล่

แม้ว่ารูปร่างนี้จะให้ผลต่อการเดินของเด็กน้อยมากเกินไปเมื่ออายุช่วงผู้เรียนประถมและต้นมัธยมต้น แต่จริงๆ แล้วด้านการเข้าตำแหน่งที่สองของผู้ปวยอ้าขาก็มีผลต่อความเหลื่องลือกันมากกว่าบ้าง ในการเข้าสมาธิ การนอนหลับหรือเล่นอย่างไม่สบายใจ เป็นต้นและสิ่งใดสิ่งหนึ่งจะส่งผลให้เกรงว่าผู้ปวยอาจเป็นการไม่เพียงพอในการเจริญเติบโตร่างกายทั้งทางสมองและไขสันหลังกาย