ยุคลลิ้ม คืออะไร

ยุคลลิ้มคือชื่อยุคทางประวัติศาสตร์ของไทยในช่วงปลายสมัยอยุธยาต้นรัตนโกสินทร์ (พ.ศ. ๑๗๗๔-พ.ศ. ๑๘๐๣) โดยในช่วงยุคนี้ประเทศไทยได้สร้างสมบัติแผ่นดินที่กว้างอวาจารีย์ และต่อมามีการดำเนินงานและพัฒนาทางด้านสังคมศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรม และพุทธศาสนาอย่างต่อเนื่อง

ในช่วงยุคลลิ้มนี้ ประเทศไทยมีการสร้างสมบัติการค้าที่เติบโตและสำคัญมากขึ้น โดยเฉพาะในการค้ากับชาติตะวันตก เช่น กับชาวสเปน โดยที่วัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมที่มีการรับผิดชอบต่อการค้ากับต่างชาติเริ่มเริ่มดำรงได้อย่างยั่งยืน

ในเรื่องของสังคมศาสตร์ ในยุคลลิ้มนี้ผู้คนมีความเข้าใจในหลักธรรม เศรษฐกิจในระดับคนก็ได้เนรมิตถึงค่าพลังงานผลิตภัณฑ์ของประชาชาติ และในเรื่องของศิลปวัฒนธรรม ชาวยุคลลิ้มเคารพการศึกษาในสถาบันทางศาสนา พระราชบำเพ็ญกิจ ศิลปวัฒนธรรมทางการพระยานั้นเป็นไปอย่างส่วนแบ่งของสังคม

อย่างไรก็ดี ยุคลลิ้มสิ้นสุดลงเมื่อกษัตริย์รามะที่หกออกไป และแทนที่ด้วยยุคกราวัล (พ.ศ. ๑๙๓๔-พ.ศ. ๒๐๔๐) ที่เน้นการเปลี่ยนแปลงแผ่นดินและสังคมใหม่ โดยมีการเปิดเผยต่อองค์ความรู้ของประเทศตะวันตกเข้ามามากขึ้น