หลุมดำ คืออะไร

หลุมดำ (Black hole) เป็นภาวะที่เกิดขึ้นในหลุมสุสานขนาดใหญ่ของจักรวาลเมื่อมีมวลที่มากเกินกว่าสามารถรับรู้กับแรงโคจรที่กันได้ หลุมดำถือเป็นผลจากการสิ้นสุดการสวมรอบของดาวหรือสิ่งของอื่น โดยมีแรงโคจรดึงดูดขว้างรอบและกอดตัวทุกสิ่งของภายในรัศมีของหลุมดำ

หลุมดำเป็นวัตถุที่ยิ่งใหญ่ มวลมากถึงกำลังสวมรอบตัวเอง ทำให้แรงโคจรที่เกิดจากหลุมดำมีความแรงมากถึงขนาดที่ทวีคูณความเร็วแสง ทำให้ไม่มีสิ่งของใดที่สามารถหนีพ้นจากแรงดึงดูดของหลุมดำได้ แม้แต่แสงก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากหลุมดำไปได้ ทำให้สิ่งของที่กระทบเข้ามาเข้าสู่หลุมดำถูกดึงลงไปยังจุดศูนย์กลางของหลุมดำ ที่เรียกว่า "ขอบเขตเหตุการณ์" (Event Horizon)

หลุมดำเป็นสิ่งที่เกิดจากการย่อมวลของดาวหรือวัตถุที่มีมวลมากมายแต่ขนาดเล็ก ซึ่งผ่านกระบวนการที่เรียกว่าการย่อของดาว (stellar collapse) ขณะที่ดาวกำลังสิ้นสุดชีวิต พลังงานจากปรมาณูของดาวจะถูกนำกลับเข้าสู่ตัวดาวหัวรุนแรงจนหยุดทำงานโดยสมบูรณ์ และตัวดาวจะบิดเกิดขึ้น สิ่งที่เหลืออยู่หลังจากนั้นคือหลุมดำ

หากวัตถุใดเข้าสู่ขอบเขตเหตุการณ์ของหลุมดำ, จะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะออกมาได้ นอกจากมวลนั้นใช้ความเร็วแสงของสิ่งปะทะการกระทำของอัคคีภัย (accretion disk) อาจทำให้มวลที่กระทบเข้ามาจุดใกล้กับด้านของหลุมดำแต่ยังไม่เข้าสู่ช่องกระจายแรง (ergosphere) หากเกิดการกระทบต่อกันของอู่ฟ้าอารมณ์ (Eddington limit) ซึ่งหมายถึงขีดจำกัดของมวลที่สามารถได้รับการระเบิดจากการกระทบของฟ์มีกันได้ แดดหรือสวนดาวจะขยายเพื่อกระทบที่ด้านพื้นผิวหรือเนื้อที่แล้วแต่กระบวนการอื่นที่สำคัญ