อีนิด คืออะไร

อีนิด (Unicode: U+0E43 U+0E19 U+0E2B U+0E49 U+0E2D), หรืออีนิดไทยเป็นหนึ่งในสัทวิทยาศาสตร์เชิงซื้อขายของไทยที่ใช้เพื่ออธิบายเฉพาะกรุ๊ปหนังสือและอักษรที่ใช้เขียนภาษาไทย อีนิดประกอบด้วยสระอี (U+0E43), นิคหิต (U+0E19), แอสตาร์ (U+0E2B), ญติ (U+0E49), และเวสิโท (U+0E2D) ซึ่งเรียกเหมือนกับสั่วแต่มีลักษณะที่แตกต่างกัน

อีนิดใช้ในข้อความที่ใช้ในอารยธรรมไทยและในคำที่ถูกเพิ่มเข้ามาในราชการไทยในอดีต สำหรับการสื่อสารทางอินเทอร์เน็ตในปัจจุบัน ในส่วนมากมักใช้รหัส Unicode เป็นรูปแบบในการเขียนข้อความในภาษาไทย

อีนิดใช้เขียนต่อเนื่องซึ่งมีการหลายเกณฑ์ในการจัดวางชิดซ้ายด้านบน สระอีและอักษรที่ตามมาหลังจากนี้แทบไม่เคลื่อนย้ายเลยทิศทางไม่ว่าในการแสดงผลหรือการเขียนบนกระดาษ ซึ่งมีรูปภาพของอีนิดและสั่วดังนี้: อีนิด: อักษร "อี" อันดับที่ "๑" ดีที, ชุด ๑, H1, N1, สั่ว: อักษร "สั่ว" อันดับที่ "๑๘" ดีที, ชุด ๑๘, H18, N16